*** Odległość od Krakowa ***

Odległość między miejscowościami Kraków i Dolomity wynosi 1093km. Odległość drogami wynosi 935.6km.
W Dolomity łatwo dotrzeć z pobliskich włoskich miast: Bergamo, Mediolanu czy Wenecji. Potem pociągiem można dojechać do miejscowości Dobbiaco albo Calzalo di Cadore (jeśli nie jedzie się samochodem). Następnie można wybrać połączenie autobusem i dotrzeć do wybranych miejscowości górskich.

*** Dolomity ***
Pasmo górskie w północno-wschodniej części Włoch, część Południowych Alp Wapiennych w Alpach Wschodnich. Leży pomiędzy dolinami: Val Rendena na zachodzie, Piawa na wschodzie oraz Pustertal (Val Pusteria) na północy. Najwyższe szczyty Dolomitów to: Punta Penia (3342 m n.p.m.) i Punta Rocca (3309 m n.p.m.) w masywie Marmolady, Antelao (3263 m n.p.m.), Tofany. Kraina geograficzna, do której należą Dolomity to Tyrol Południowy, południowa część masywu leży na terenie prowincji Belluno, zachodnia – prowincji Trentino, północna – prowincji Bolzano-Alto Adige/Bozen-Südtirol. W 2009 roku Dolomity wpisano na listę światowego dziedzictwa UNESCO.
*** Rdzenna ludność ***
Rdzenna, zanikająca już ludność Dolomitów to Ladynowie, posiadający własną kulturę i język ladyński, którym posługuje się jeszcze niewielka część mieszkańców (ok. 30 000). Gromadzeniem informacji o kulturze ladyńskiej zajmują się Institut Ladin Micurá de Rü w San Martino (Alta Badia) oraz muzeum etnograficzne w Vigo di Fassa.

*** Turystyka ***
Dolomity mają bardzo duże walory turystyczne. Według UNESCO powszechnie uważane są za jeden z najatrakcyjniejszych krajobrazowo obszarów górskich na świecie[10]. Duża liczba poszarpanych grani, turni i baszt skalnych, bardzo stromych stoków, urwisk oraz wielkich kilkusetmetrowych pionowych ścian skalnych, głębokich dolin i zjawisk krasowych tworzy spektakularny krajobraz. Zimą Dolomity są popularnym ośrodkiem narciarskim, a latem oferują olbrzymią liczbę szlaków górskich, via ferrat oraz szlaków rowerowych.
Spośród wielu ośrodków sportów zimowych w Dolomitach najbardziej znana za sprawą Olimpiady Zimowej z 1956 roku jest Cortina d’Ampezzo oraz rejony Val Ghërdina/Grödental/Val Gardena, Alta Badia, Canazei, Reba/Arabba, Madonna di Campiglio, gdzie odbywają się regularnie zawody o Puchar Świata. Dolomity posiadają również wiele letnich stacji klimatyczno-wypoczynkowych. Należą do nich między innymi: Sesto, San Candido, Corvara, Ortisei, Selva Val Ghërdina/Wolkenstein, Predazzo, Cavalese, Alleghe, San Martino di Castrozza.
*** Szlaki turystyczne***
- Tre Cime di Lavaredo To jedna z najbardziej obleganych tras w Dolomitach – przyznamy, że zupełnie nas nie dziwi jej popularność wśród turystów. Jest wręcz idealna dla osób początkujących. Szlak prowadzi wokół trzech charakterystycznych szczytów, które są tak naprawdę symbolem Dolomitów. Trasa jest stosunkowo łatwa, a przy tym zachwyca. Na przystankach czekają na Ciebie przepiękne widoki na góry oraz malownicze doliny. Cała pętla Tre Cime di Lavaredo zajmuje około 3-4 godzin, co czyni ją idealnym wyborem na jednodniową wycieczkę, po której możesz się zrelaksować.
- Lago di Braies Lago di Braies, znane również jako Pragser Wildsee, to jedno z najpiękniejszych jezior górskich we Włoszech. Spacer wokół jeziora to łatwa trasa, która zachwyci każdego turystę – lubimy w niej to, że jest bardzo przystępna. Często spotykamy na niej rodziny z dziećmi, a także miłośników aktywnego wypoczynku, którzy w przerwie od trekkingu urządzają sobie pikniki z widokiem na taflę jeziora.
- Val di Funes Ta spokojna dolina z łatwymi szlakami trekkingowymi prowadzi przez pełne uroku i niepowtarzalnego charakteru łąki i lasy. Jednym z najpopularniejszych punktów jest kościółek Św. Jana w Ranui, który stanowi wspaniały punkt widokowy. Ta trasa jest doskonała dla osób, które chcą cieszyć się pięknem natury bez ogromnego wysiłku!
- Alta Via 1 Ta trasa to taki klasyczny szlak trekkingowy w Dolomitach. Ma łączną długość około 120 kilometrów i prowadzi przez różnorodne krajobrazy — od zielonych dolin po skaliste szczyty. Trekking na Alta Via 1 wymaga dobrej kondycji fizycznej i doświadczenia w poruszaniu się po górskich ścieżkach. Cała trasa zajmuje około 10 dni, ale można również wybrać krótsze odcinki, by nacieszyć się pięknem Dolomitów w swoim tempie i czasie.
- Sentiero del Monte Paterno Ten szlak to świetna możliwość poznania historii Dolomitów. Trasa prowadzi przez tunele i okopy z czasów I wojny światowej, co na pewno docenią miłośnicy historii. Ale musimy zaznaczyć, że trekking wymaga umiejętności wspinaczkowych i jest rekomendowany dla osób z doświadczeniem w górskich wędrówkach.
- Via Ferrata delle Bocchette Via Ferrata delle Bocchette To jedna z najbardziej spektakularnych tras typu via ferrata, czyli o charakterze wspinaczkowym, w Dolomitach. Ścieżka prowadzi przez wąskie kładki i stalowe liny, a cały czas towarzyszyć Ci będą niesamowite widoki na doliny i szczyty. Via Ferrata delle Bocchette jest przeznaczona dla zaawansowanych turystów z doświadczeniem wspinaczkowym i odpowiednim sprzętem






Bioróżnorodność roślin była głównym argumentem do stworzenia na tych terenach parku narodowego, które od XVIII wieku były już odwiedzane przez botaników. Wyróżniono około 1500 przykładów roślin naczyniowych i chociaż sam park nie może się pochwalić dużą liczba gatunków endemicznych jak w przypadku innych rejonów Alp, to jednak wiele gatunków występujących na jego obszarach jest rzadkich w tym: Delphinium dubium, Lilium carniolicum, zarzyczka górska, Astragalus sempervirens, Alyssum ovirense, Rhizobotrya alpina czy Campanula morettiana.

*** Fauna i flora ***
Z drzew należy wymienić dęby i graby (występujące do 1200 m n.p.m.) oraz buki, jodły, sosny czy modrzewie.
Park jest również domem dla wielu gatunków zwierząt w tym ssaków, ptaków (114 gatunków), gadów i płazów (około 20 gatunków) oraz owadów w tym blisko 100 gatunków motyli i 50 gatunków z rodziny biegaczowatych
Z ssaków: kozice, których populacja wynosi od 2000 do 3000 sztuk, sarny, jelenie, zając bielak, lisy, borsuki, gronostaje, mustele, czy Martes. Z ptaków występujących w parku: głuszec zwyczajny, cietrzew zwyczajny, jarząbek zwyczajny, orzeł przedni, pomurnik, dzięcioł czarny czy pardwa górska